AD BEEK - OVW

Adolf Beek werd geboren 2 Mei 1920 in Amsterdam als enige zoon van Salomon Beek en Flora de Raaij.  Zijn vader overleed in Brussel 1938 en zijn moeder in 1986 in Amsterdam, zij overleefde de Holocaust verborgen in een kast in huis van dochter Marie in Amsterdam. Zus Marie heeft in Westerbork gezeten maar was gemengd gehuwd en werd vrijgelaten.

Ad brengt grootste gedeelte van zijn jeugd door in België waar het gezin kwam in 1935  Hij ging er naar school en werkte er tot de Duitse inval in 1940. Als Jood moet hij onderduiken en doet dat in de padvinderij waarin hij akela was. Na bevrijding van Brussel september 1944 waar hij woonde komt hij meteen in aanraking met het leger. Volgens zijn staat van dienst is hij dan al ingelijfd in de Koninklijke Landmacht als buitengewoon dienstplichtige van lichting 1940 uit gemeente Amsterdam met ingang van 1-1-1940.

Maar het eigenlijke begin van zijn militaire loopbaan is als volgt verlopen, opgegeven door Defensie aan de hand van documenten: Met ingang van 24 november 1944 verbindt hij zich als oorlogsvrijwilliger bij de Koninklijke Landmacht en komt hij op in werkelijke dienst; hij komt in diverse eenheden zoals mijnopruimingsdienst maar hij wordt in eerste instantie ingedeeld bij het Nº 1 Royal Netherlands Infantry Depot (R.N.I.D.)

Hij wordt hij gelegerd te Fournes-en-Weppes bij Lille, Noord-Frankrijk. Dat is ook het trainingskamp van Bataljon Zeeland :waar hij dan wordt ingelijfd, in het 2-14 RI. Dat bataljon was in 1944 opgericht in eerste instantie om de Geallieerden te helpen in Nederland en uiteindelijk doen ze veel bewakingswerk zoals bewaken Duitse krijgsgevangenen in België en bewaken van opgepakte Nederlandse SS’ers en NSB’ers in Dinslaken, Duitsland.

Met ingang van 5 mei 1945 wordt hij overgeplaatst naar de Staf Compagnie, IIe Bataljon, 14e Regiment Infanterie en op 15 september 1945 wordt hij bevorderd tot tijdelijk Sergeant. Op 22 september worden ze door de Engelsen  getraind in doorgangskamp “East Hampstead Park” te Wokingham (Berkshire, Zuid-Oost-Engeland). Een keiharde training die hen moet voorbereiden op wat komen gaat in de tropen. Op 21 juli 1947 komt er een belangrijke dagorder van Luitenant Generaal Spoor vanuit Batavia wat in feite de Eerste Politionele Actie, genaamd Operatie Product, heeft ingeluid krijgen dan van de opperbevelhebber Nederlandse Strijdkrachten generaal Spoor te horen dat ze naar Indië gaan, in eerste instantie om Japanners te ontwapenen en de kampen te bevrijden. De regering maakt daar dan wat anders van: ze zouden voor  “recht en veiligheid” te zorgen. Dat zou voor periode van ongeveer 2 jaar zijn.  Voor Ad en de andere OVW’ers (oorlogsvrijwilligers) was het ook een kwestie van een verbintenis naleven, ze hadden getekend voor inzet “waar ook ter wereld” , in kort of lang verband.

Men sprak niet over  oorlog maar over “politionele acties “, dat kwam omdat de opvatting was dat het niet om een oorlog ging, dat is tussen twee staten en Nederland erkende Indonesië niet als staat. Met het schip s.s. R.M.S. “Alcantara” gaat het bataljon  12 oktober 1945 vanuit de haven van Liverpool met bestemming Nederlandsch-Oost-Indië. Vanwege alle strubbelingen in de archipel gaan ze eerst naar Maleisië en dan pas naar Indië. Ze zijn oa in Malakka, Singapore. Diverse kampen worden daar opgezet zoals op Charley Beach, Penang schiereiland. Op 9 maart arriveren ze in Tandjong Priok de haven van Batavia, het huidige Jakarta op Java. Waarna ze op 15 April 1946 de stad Pesing (West Batavia)  veroveren dat bezet werd door het Indonesische leger de TRI en de Pemoeda’s (Indonesische opstandelingen). Een week daarna zit zijn bataljon bij de actie in Cenkareng, bij Batavia.  Naar Padang op Sumatra gaan ze 23-11-1946 en daar vinden ook diverse acties plaats waarbij Ad als sergeant verpleger met de manschappen meegaat. Zijn hoofdtaak is echter het opzetten en beheren van poliklinieken zoals bij Emmahaven op Sumatra. Hij is ook “vroedman” en hij en de medische staf helpt de lokale bevolking met medicijnen en voedsel.

Er is soms een afleiding van alle gevechten: hij is  aantal malen betrokken bij de cabaret/revue avonden van het bataljon in 1946-1947 zoals bij het 2jarig bestaan op 10-2-1947 in Batavia. Op 21 juli 1947 komt er een belangrijke dagorder van Luitenant Generaal Spoor vanuit Batavia wat in feite de Eerste Politionele Actie, genaamd Operatie Product, heeft ingeluid. De operatie op die 21e juli  begon om 0650 en was bij Indaroeng op ongeveer 12 kilometer van Padang , de hele actie duurde tot 5 augustus.  Vaak zijn de mannen van 2-14 RI ook betrokken bij de bescherming van de lokale bevolking, vooral de Chinezen onder hen, die worden vervolgd en vermoord door de TRI, het Indonesische leger. Vaak denken de mannen aan naar huis gaan en tegen het einde worden de geruchten daarover steeds hardnekkiger en worden de demobilisatie plannen vaak aangepast maar uiteindelijk is het zover: op 17 januari 1948 vertrekt hij met zijn onderdeel aan boord van het m.s. “Johan van Oldenbarnevelt” vanuit Tandjong Priok, met bestemming Nederland; hij wordt dan registratief ingedeeld bij het 3e Regiment Infanterie. Aan boord zijn 711 manschapen van soldaat tot hoofdofficier. Ook zijn er KNIL mannen (Koninklijk Indisch Leger) met hun gezinnen. Op 11 februari 1948 arriveren ze in de haven van Amsterdam (Nederland) en gaat hij terug naar huis van zijn zus in de Diezestraat.

Met ingang van 11 maart 1948 wordt hij, ingevolge schrijven van het Ministerie van Oorlog, Staf Adjudant Generaal, Afdeling 1, Bureau 1, Nº 578 d.d. 28 februari 1948,  bevorderd tot Sergeant effectief, tegelijkertijd ontheven van zijn verbintenis als oorlogsvrijwilliger, en gaat hij met ontslag als zodanig. Dit ontslag brengt echter geen wijziging in de verplichtingen welke op grond van de Dienstplichtwet nog op hem rustten of mochten komen te rustten. Hij wordt ingeschreven als buitengewoon dienstplichtige voor de lichting 1940 uit de gemeente Amsterdam. Ook gaat hij met ingang van 14 mei 1948 nog een verbintenis aan als vrijwilliger voor bijzondere dienst tot uiterlijk 1 januari 1950; Gedurende de looptijd van deze verbintenis (14 mei 1948 tot 1 januari 1950) heeft hij geen werkelijke dienst verricht. Op 1 juli 1950 wordt hij bij een reorganisatie van de Nederlandse krijgsmacht registratief overgeplaatst naar het Regiment Stoottroepen. Na met ingang van 11 maart 1948 te zijn ontslagen als oorlogsvrijwilliger is hij dus niet meer onder de wapenen geweest; hij blijft nog dienstplichtig tot 1 oktober 1960. Met ingang van die datum wordt hij definitief ontheven van de verplichtingen welke op grond van de Dienstplichtwet nog op hem rustten; hij wordt dan, zoals dat doorgaans wordt aangeduid, “ontslagen wegens algemene diensteindiging”; dit houdt in dat hij na die datum niet meer onder de wapenen kan worden geroepen.

Hem is  het Ereteken “Orde en Vrede” toegekend; op 26 Juli 1950,togekend op basis van Koninklijk Besluit nr. 4 van 2 December 1947. Op 4 maart 1948 is het Erecertificaat met insigne aan hem uitgereikt. Op 18 april 1984 is aan hem het Mobilisatie-Oorlogskruis toegekend. Na zijn terugkomst huwt hij op 1 Augustus 1953 in Amsterdam de Brabantse katholieke Odilia J. de Theije uit Oudenbosch, ze krijgen 3 kinderen. Ad overleed 25 Juni 2000 in het Ziekenhuis Amstelveen waar zijn kinderen bij aanwezig waren.

Zijn levensverhaal is opgetekend door de Stephen Spielberg Foundation, nu de USC Shoa Foundation.